Het park waar de Christoffel berg zich in bevindt is ruim 2300 hectare groot en daarmee het grootste park van Curaçao. Natuur en cultuur zijn te vinden binnen dit park, tijdens verschillende wandelingen door het park wordt er aandacht besteed aan de geschiedenis van het eiland.

Zo vroeg mogelijk opstaan was de intentie wat al een uitdaging is voor sommige individuen van het reisgezelschap. Na 11:00 is het niet toegestaan om de berg op te gaan, gezien te temperaturen en de nodige inspanning die wordt gevraagd tijdens de beklimming van de Christoffelberg.

Uiteindelijk begonnen wij met de klim rond  8 uur, een simpele bergwandeling hadden wij niet verwacht, uiteindelijk bleek dit ook meer dan terecht. Genoeg drinken is erg belangrijk tijdens de wandeling. Halverwege waren er al verschillende plekken wat een bijzonder mooi uitzicht gaf over het eiland. In onze gedachte konden wij alleen maar inbeelden hoe het uitzicht vanuit de top kon zijn. Dit motiveerde ons allen om de wandeling voort te zetten.

De route werd steiler, pauzes kwamen steeds sneller achter elkaar, drinken begon langzaam op te raken, de wandeling begon nu echt een klim te worden. Het einde van de berg was inzicht, nog niet realiserend dat wij ook nog naar beneden moesten. Bijna bij het einde van de berg konden wij kiezen voor de makkelijke route naar de top (links) of de moeilijke route naar de top (rechts).

 

Na ongeveer een uur gewandeld en geklommen te hebben bereikte wij de top van de Christoffelberg. Het uitzicht vanaf de top was in één woord waanzinnig. Een voldaan gevoel was wat ik voelde. Door de stevige wind aan de top was het nog steeds uitkijken, dezelfde wind en het drinken wat we nog over hadden zorgden gelijk voor wat afkoeling.

”Oh ja, we moeten ook nog naar beneden”
We besloten om dit maal de andere route te nemen, de ‘makkelijke’ linkse route. Nou zo makkelijk was die route niet. Al werd de moeilijkheidsgraad verhoogd door de vermoeide spieren die al vier maanden geen overbodige bewegingen  hadden gemaakt.

Rond 10 uur was ik beneden, andere mensen van het reisgezelschap volgden na 10 minuten. Honger en dorst was het enige gevoel dat wij konden uitten. We besloten om de ochtend af te sluiten met een gezamenlijke lunch bij Playa Forti.

Het einde van mijn stage nadert net als kerst en oud en nieuw de dikke winterkleding is uit de kast gehaald en ik bereid me voor op een koude strenge winter met veel sneeuw en gladheid.

Oké, misschien wat overdreven als je nog op Curacao bent waar temperaturen nog niet onder de 31 graden zijn geweest.

We hebben in ieder geval een kerstboom.